Szeherezadowa Niespodziewajka #1, o rudowłosej kobiecie i przemianie z chłopca w odpowiedzialnego mężczyznę.

   Witajcie!

   "Szeherezadowa Niespodziewajka" to nowy cykl, który będzie się pojawiał na moim blogu dosyć... niespodziewanie. Właśnie stąd wzięła się nazwa (mój chłopak proponował "książkową wpadkę" i tłumaczył to tym, że będzie jak w przypadku dziecka: "nie miało być, a jednak jest", stwierdziłam jednak, że to dosyć drastyczne xd).
   Często całkiem spontanicznie zabieram się za jakąś powieść, która zachwyciła mnie okładką, opisem czy pierwszą stroną. A najczęściej, wcześniej wspomniana powieść nie znajduje się na moim stosiku. Moim zdaniem podobne niespodzianki zasługują na własny cykl, taka nutka tajemnicy na blogu :) Co o tym sądzicie? Mam nadzieję, że podobna inicjatywa i pozycje w niej zawarte przypadną Wam do gustu.

 

 

"Kobieta potrzebuje mężczyzny, nie chłopca..."

 

   Światem Michała rządzą pieniądze i piękne kobiety. Rozchwytywany fotograf, przebojowy student informatyki i model. Jeden telefon sprawia, że Michał musi natychmiast dojrzeć: porzucić swoje dotychczasowe, studenckie życie, wyprowadzić się z dużego miasta i przenieść w rodzinne strony, by zaopiekować się młodszym bratem.

   Zuzanna, nauczycielka języka rosyjskiego i rozwódka, jest sąsiadką Michała i opiekunką jego młodszego brata. Kompletnie nie pasuje do jego wyobrażenia atrakcyjnej kobiety. Z czasem jednak chłopak zaczyna dostrzegać jej niezwykłe włosy oraz porcelanową cerę. Zuzanna zaczyna go fascynować. Okazuje się jednak, że samo uczucie nie wystarczy, aby zbudować trwałą relację. (opis książkowy)

 

Jak widzicie miałam towarzyszkę w plażowych wojażach!

 

   Z wielką radością przedstawiam Wam "Dziewczynę z porcelany" autorstwa Agnieszki Olejnik! Jest to swoisty wyjątek na mojej półce, ponieważ zazwyczaj nie czytuję polskich autorów. Cóż, po przeczytaniu tej powieści muszę powiedzieć, że to się zmieni!

 

   Pierwszą rzeczą, która wprawiła mnie w zachwyt jest cudowne wydanie! Szata graficzna robi wrażenie. Twarda okładka, która przy okazji świetnie obrazuje treść książki; delikatny, kremowy papier; czcionka na tyle duża, że nie męczy oczu- nie mam tutaj żadnych zastrzeżeń! Jedyne do czego mogę się doczepić (wiem, że inni czytelnicy również zwrócili na to uwagę) to zapisy dialogów. Czasem kwestie bohaterów rozpoczynały się od nowej linijki, lecz z wcięciem akapitowym. Oczywiście, jest to drobnostka i nie przeszkadza w lekturze. Wydawnictwo Czwarta Strona zrobiło na mnie naprawdę bardzo pozytywne wrażenie.

 

 

   Bardzo mocną stroną książki pani Olejnik są wspaniale wykreowani bohaterowie. Wypadają bardzo realnie, nie są przerysowani czy karykaturalni. Moją szczerą sympatię zaskarbił sobie Michał, choć czasem miałam ochotę mu przywalić za głupotę. Bardzo mu kibicowałam, z przyjemnością czytałam o zmianach, które w nim zachodziły. Pod koniec książki byłam nim już wręcz zauroczona ;)

A co do Zuzanny, jestem pełna podziwu dla jej postaci. Wspaniała, silna i doświadczona kobieta. Nie każda z nas potrafiłaby poradzić sobie z tym co ona przeszła i dalej być tak optymistyczną i ciepłą osobą.

Pozostaje jeszcze kwestia tajemnicy rodziny Michała, której wątek gdzieś przewija się w tle. Jest on intrygującym elementem i nadaje historii dodatkowego smaku, warto więc o nim wspomnieć.

 

   Było to moje pierwsze spotkanie z autorką i zapewne nie ostatnie. Po przeczytaniu "Dziewczyny z porcelany" mogę powiedzieć, że jej styl pisania bardzo przypadł mi do gustu. Pisze bardzo ciekawie, emocjonująco. Stworzyła piękną  powieść obyczajową z bardzo rozwiniętym wątkiem psychologicznym oraz romantycznym. Choć w książce nie ma wiele akcji, można powiedzieć, że nie ma jej wcale, trudno oderwać wzrok od jej kart. Piękny język, którym autorka opisuje przemiany zachodzące w głównych bohaterach, ich rozterki, przemyślenia, zatrzymuje nas bardzo skutecznie. Sprawia, że chcemy poznać zakończenie, dowiedzieć, co stanie się z uczuciem łączącym Zuzę i Michała. Czy przetrwa? Czy może od początku było skazane na porażkę?

  

   Jest to bardzo poruszająca lektura, wzbudzająca wiele sprzecznych emocji. Cierpimy wraz z bohaterami, przeżywamy ich wzloty i upadki, czerpiemy naukę z ich błędów i cieszymy się z sukcesów. Historia Zuzy i Michała pokazuje nam jakim kruchym, wręcz porcelanowym uczuciem jest szczęście. Bawi i uczy, czegóż chcieć więcej?

   Wszem i wobec oznajmiam, że jest to jedna z najlepszych książek jakie w ostatnim czasie dane mi było czytać!

 

 

Tytuł: Dziewczyna z porcelany

Autor: Agnieszka Olejnik

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Kategoria: Literatura współczesna

Liczba stron: 317

Moja ocena: 9/10

 

 

Co sądzicie o podobnym cyklu i książce?

Może czytaliście inne książki tej autorki, które polecacie?

Czekam na Wasze opinie! :)