"Z innej bajki" Jodi Picoult, Samantha Van Leer

"Każdy zasługuje na szczęśliwe zakończenie."

 

 

 

   Prawdziwe bajki są tylko dla ludzi o mocnych nerwach. Czarownice tuczą dzieci, żeby je następnie pożreć, wilki przebierają się za babcie, jabłka są zatrute, a kobiety zapadają w śpiączkę po ukłuciu wrzecionem. Jednak każda bajka dobrze się kończy i wszyscy żyją długo i szczęśliwie...

   Ale co by było, gdyby zakończenie mogło się zmienić?

 

   Piętnastoletnia Delilah McPhee ma pecha. Nielubiana przez rówieśników, najchętniej siedziałaby z nosem w książce. Pewnego razu czyta bajkę o Oliverze, księciu spryciarzu- i ku swemu zdziwieniu nie może się od niej oderwać. Słyszy głos płynący z kartki i dowiaduje się, że książę planuje ucieczkę. Czy Delilah pomoże Oliverowi wydostać się z bajki?

   A może... sama się w niej znajdzie? (opis książkowy)

 

W to gorące popołudnie przybywam do Was z recenzją jakże przyjemnej lektury, którą jest "Z innej bajki" duetu Jodi Picoult i jej córki Samanthy. Muszę od razu powiedzieć, że nigdy wcześniej nie czytałam książek pani Picoult. "Z innej bajki" jest więc moim wstępem do świata jej twórczości. Przyznać muszę, że całkiem udanym.

 

 

Czy myśleliście kiedyś, co dzieje się z bohaterami książek, kiedy ich nie czytamy? Czy żyją własnym życiem? Czy istnieje dla nich coś więcej, niż tylko historia, w której grają swoje role? 

Właśnie na te pytania "odpowiadają" nam autorki. Stworzyły one piękną powieść, w którą wpasowały bajkowy wątek. Nie porusza ona problematycznych zagadnień czy ciężkich tematów, ale przenosi do czasów dzieciństwa, kiedy to czytaliśmy z zachwytem bajki, zaprzyjaźnialiśmy się z bohaterami i marzyliśmy o ich ożywieniu. Co sprawia, że jest wręcz idealna na leniwe popołudnie z książką.
 

Akt czytania to partnerstwo. Pisarz stawia dom, ale to czytelnik się do niego wprowadza.

Choć książka naprawdę przypadła mi do gustu, nie mogę powiedzieć, że była idealna. Jej największą wadą jest brak rozwiniętej akcji. W oczy rzuciła mi się pewna rzecz... jednowątkowość. Cała rzecz jest o tym, jakich to sposobów Delilah i Oliver się nie chwytają, aby pomóc księciu uciec z bajki. Brakowało mi dreszczyku emocji, czegoś co przełamałoby lody i pozwoliło akcji się rozwinąć.

Bohaterowie, ach, bohaterowie... Całkiem nieźle opisani, bardzo prawdziwi wraz ze swymi problemami i rozmyślaniami. Jednak... brakowało jakiegoś czarnego charakteru, kogoś kto by "rozkręcił imprezę". Jedna bardziej charakterna postać i byłabym naprawdę zadowolona.
Za to wątek miłosny był dobrze zbudowany (choć uczucie, jak na moje, pojawiło się nieco za szybko), nie był specjalnie "namolny" oraz zazębiał się idealnie z resztą fabuły.

Po raz pierwszy czytałam historię z takim pomysłem na fabułę. Książka o bohaterze książkowym, który pragnie wyrwać się ze swego książkowego świata (brzmi dziwnie? W końcu jest to książka o książce). Jedyna powieść z podobną fabułą, o której słyszałam to "Atramentowe serce". Nie czytałam, ale oglądałam film. Podobieństwo polega wyłącznie na tym, że baśniowe postacie opuszczały swoje książki i trafiały do realnego świata.

Na załączonych zdjęciach możecie również zobaczyć coś, co mnie urzekło. Oprawa graficzna i ilustracje! Okładka jest niepozorna, skromna i minimalistyczna. Nikt by się nie spodziewał, że skrywa tak cudowne wnętrze. Na niemal każdej stronie znajdziemy czarne "ikony", które odpowiadają aktualnie toczącej się akcji. W powieści, oprócz historii Delilah i Olivera znajdziemy również fragmenty książki, której bohaterem jest Ollie. Każdy zamieszczony rozdział tejże historii (która nazywa się nie inaczej jak "Z innej bajki") rozpoczyna śliczna ilustracja.

Akcję możemy śledzić zarówno z punktu widzenia Lilah jak i księcia. Nie ma więc mowy o jakichkolwiek domysłach czy specjalnych tajemnicach. Wszystko mamy podane jak na tacy. Raczej nie nadaje się dla osób szukających ambitniejszej lektury. Jest to bardzo lekka powieść, widać, że autorki przy jej tworzeniu dobrze się bawiły. Wszystkie postacie są charakterystyczne i mają swoje dziwactwa, jak na przykład niebezpieczny pirat, którego pasją tak naprawdę jest ortodoncja czy czarny charakter parający się entomologią. Jest to naprawdę sympatyczny akcent, który niesamowicie mi się spodobał.

   Podsumowując, jeśli liczycie na mile spędzone kilka godzin, odprężenie się, rozluźnienie przy niewymagającej główkowania książce- dobrze trafiliście. Połączenie bajki oraz młodzieżówki dało całkiem ciekawy rezultat, który może nie wszystkim przypadnie do gustu, jednak jest warty przeczytania. Gwarantuje on bajkowy klimat i niezłą dawkę humoru.
To czytadło zdecydowanie zasługuje na mocne 7/10.