"Siostra mojej siostry" Izabella Frączyk

   Jak zmienić swoje życie? Czy jedna decyzja może sprawić, że zły los się od nas odwróci? Czy może wręcz przeciwnie- nasze sprawy tylko bardziej się pokomplikują? 

   Nie ma co, ciekawe pytania i prosty sposób, aby poznać na nie odpowiedzi. Na wszystkie próbowała odpowiedzieć Izabella Frączyk, kolejna polska autorka, z której twórczością miałam okazję się zapoznać. Czy to spotkanie okazało się równie udane jak w przypadku powieści Agnieszki Olejnik? Cóż, przekonajmy się...

   Hanka – owoc romansu matki z żonatym mężczyzną – wiedzie bardzo skromne życie w bieszczadzkiej wiosce, dopóki na jej drodze nie staje przyrodnia siostra, o której istnieniu dziewczyna nie miała pojęcia. Spokojna dotąd egzystencja bohaterki w jednej chwili staje na głowie, a ona sama niespodziewanie ląduje w samym centrum światka stołecznych celebrytów. Czy wychowana na głębokiej prowincji dziewczyna podoła wyzwaniom, czy też położy uszy po sobie i bogatsza o niecodzienne doświadczenia powróci na stare śmieci? (opis książkowy)

   Jak dobrze wiedzą czytelnicy, którzy już od jakiegoś czasu odwiedzają mojego bloga, nie czytam zbyt namiętnie dzieł polskich autorów, żeby nie rzec: nie czytam ich praktycznie wcale. Jednakże zaczęłam z tym walczyć i powoli zaczynam się przekonywać do naszej rodzimej literatury.

   "Siostra mojej siostry" to niezła lektura, okraszona minimalistyczną okładką (za którymi przepadam) oraz dużą czcionką. Do szaty graficznej nie mam zupełnie żadnych zastrzeżeń, tyle w temacie estetyki.

   Przyszedł czas, aby trochę porozmawiać o fabule. Akcja jest jednowątkowa, czym nieco się zawiodłam, sądziłam, że skoro opis obiecuje nam przygodę osadzoną w światku celebrytów, będzie działo się więcej. Oczywiście, nie było tak, że na naszym morzu wyobraźni panował spokój, żadnej, choćby pojedynczej falki zainteresowania, wzburzenia czy emocji. Po prostu autorka zdecydowała się przedstawić nam prostą historię, jak to kobieta z prowincji staje się obytą w świecie personą. Na swojej drodze do świetności napotykała przeszkody, ale jak na silną kobietę przystało, z każdą poradziła sobie śpiewająco. Pozostał jeszcze problem jej wrednej, sławnej siostry. Kaja okazuje się jedną z najtrudniejszych przeszkód. Dla Hanki nie ma jednak rzeczy niemożliwych, więc również z siostrzyczką potrafi złapać kontakt. Nie zrozumcie mnie źle, akcja co prawda jest niezbyt skomplikowana, jednak skutecznie wciąga. Książkę udało mi się przeczytać w ciągu dwóch dni (dzięki zajęciom w szkole, w innym przypadku wystarczyłby jeden dzień).

   Hanka okazała się sympatyczną, ciepłą i empatyczną kobietą. Swoją pracowitością i uporem wywalczyła sobie całkiem niezłą posadę. Jako, że była również urodziwa miała kilkoro adoratorów. Ta część historii była dla mnie najbardziej intrygująca i okazała się jedyną prawdziwą niewiadomą. Miałam swojego faworyta i cóż... tutaj się nie rozwinę, jednak muszę powiedzieć, że postawa głównej bohaterki nieco mnie zirytowała. Czasem postępowała lekkomyślnie i naiwnie, autorka stworzyła ją jako "typowe dziewczę z prowincji". Na szczęście przemiana nastąpiła i nie ukrywam, że ta druga Hanka bardziej przypadła mi do gustu.

   Pozostałe postacie były dosyć dobrze zarysowane, nie skupiały jednak na sobie większej uwagi. No, może oprócz Kai. Jak na celebrytkę przystało, otaczała ją aura blichtru i pewności siebie, czego nie dało się przegapić.

   Podsumowując, powieść okazała się dobra, nic ambitnego czy zachwycającego. Jednak ma w sobie pewien urok i prostotę, którym ciężko się oprzeć. Choć historia ta nie wzbudziła we mnie takich emocji jak wcześniej czytana powieść Pani Olejnik, okazała się miłą lekturą, w sam raz na zabicie czasu. Znajdziemy w niej wiele ciepła i równie wiele miłości pod każdą postacią. Polecam w szczególności osobom, które pragną się odprężyć, zrelaksować po ciężkiej lekturze czy oderwać się od "tu i teraz". "Siostra mojej siostry" zasłużyła sobie na ocenę 6/10.

  

   A co Wy sądzicie? Może macie już wyrobione swoje zdanie? Czytaliście inne powieści tej autorki, które polecacie lub wręcz przeciwnie?

   Muszę przeprosić za tak rzadkie dodawanie postów! Wszystko przez napięty grafik w szkole. Dużo nauki i późne powroty do domu robią swoje... Mam nadzieję, że to rozumiecie :)